دهان ما از خوردن مرچ سرخ میسوزد و دلیل عرق کردن ما هم بعد از خوردن مرچ تند به خاطر یک ماده کیمیایی بنام کپسایسین capsaicin و گروهی از ماده های وابسته به دسته کپسایسینویدها capsaicinoids میباشد. محل اصلی این ماده دل فلفل میباشد (قسمت داخلی فلفل که در مرکز قرار دارد و دانه های فلفل به آن چسیبده است).
کپسایسین به گیرنده های عصبی TRPV1 میچسبد. این گیرنده ها دو وظیفه در سیستم عصبی دارند؛ اولن، پیام درد را از سلولهای عصبی به مغز انتقال میدهند و این عمل دلیل احساس سوزش و دردی هست که بعد از خوردن فلفل به انسان دست میدهد. دومن، گیرنده های TRPV1 به تنظیم درجه حرارت بدن کمک میکنند. وقتی کپسایسین ها به این گیرنده ها میچسبند، مغز فریب خورده و فکر میکند که درجه حرارت بدن از آنچیزی که هست بالاتر میباشد. این فریب خوردن مغز باعث میشود که شما عرق کنید تا بدین صورت درجه حرارت بدن پایین و نهایتن به اندازه طبیعی برگردد. پژوهشهای تازه نشان میدهد که کپسایسین شاید بتواند حجرات بدن را تحریک کند تا انرژی را به گرما تبدیل کنند (پروسه یی که بنام ترموجنسیس (تولیدگرما در بدن) نامیده میشود). پروسه ترموجنسیس عملکرد حجرویی است که بدن حیواناتی که به خواب زمستانی میروند (مثل خرس، موش خرما) را در طول زمستان گرم نگه میدارد.
منبع: مجله ساینس ایلوستریتت شماره جولای/آگست 2009
واژگان انگلیسی: Capsaisin, Capsaiciniods, TRPV1, Nerve Receptor, Thermogenesis
سپاس فراوان از معلومات خوب تان و اولین صفحه ی دری که مطب با ذکر منبع در آن درج شده است.